Specjalizacja tylko dla wybranych

Jedną z specjalizacji stomatologicznych o najbardziej interdyscyplinarnym charakterze jest chirurgia twarzowo-szczękowa, która jak sama jej nazwa mówi, skupia się w głównej mierze na twarzoczaszce, a także jej okolicach. Ta skomplikowana dziedzina w znaczącym stopniu nawiązuje zarówno do laryngologii, okulistyki, jak i neurochirurgii. O randze tego typu zabiegów stomatologicznych świadczy choćby sam fakt, że w większości przypadków, na sali operacyjnej musi być obecny lekarz- neurochirurg.

Czym praktycznie zajmuje się chirurgia szczękowo-twarzowa? Otóż, skupia się ona na leczeniu złamanych kości szczęki, a także twarzoczaszki, nacinaniem oraz usuwaniem nagromadzonych różnego rodzaju ropni, leczeniem rozszczepionego podniebienia. Podejmowane są również działania związane z leczeniem operacyjnym rozmaitych zmian nowotworowych – w wargach, żuchwie, szczęce, śliniankach, czy węzłach chłonnych. Chirurgia twarzowo-szczękowa podejmuje się nawet tak skomplikowanych zadań jak rekonstrukcja twarzy, operacyjne leczenie zmian w podstawie czaszki, czy leczenie wad wrodzonych występujących w rejonie twarzy.

Jak widać, nie bez powodu lekarze, którzy decydują się zostać chirurgami szczękowo-twarzowymi, muszą na naukę zarówno teorii, jak i praktyki poświęcić aż 6 lat. Warto przy tym zauważyć, że liczba miejsc dla uczestników chcących posiąść wiedzę z tej dziedziny jest ograniczona, dlatego największe szanse mają ci, którzy wykazują w tym kierunku największe predyspozycje. Zauważmy, że każda ze specjalizacji jest na tyle absorbująca, iż lekarz ma prawo złożyć dokumenty tylko na jedną z nich.